Historia Fiata: 1912 – 1938 cz. 2

W 1916 roku pod kierownictwem Giacomo Matte Trucco rozpoczęła się budowa zakładu w Lingotto. Zakład, największy w Europie, zajmował pięć kondygnacji, a na jego dachu zlokalizowano futurystyczny tor do jazd próbnych. Szybko stał się symbolem, włoskiego przemysłu samochodowego i został ukończony w 1922 roku.

Tymczasem Fiat rozszerzył swoją działalność, wchodząc na rynek przemysłu stalowego, w branżę kolejową, elektryczną i transportu publicznego. Powstał Fiat Lubrificanti i otwarto pierwszą filię w Rosji. Po wybuchu wojny niemal cała produkcja firmy przeznaczona była na potrzeby wojska.

Po wojnie nadeszły lata zmian i kryzysu, ale już w 1923 roku, dzięki polityce ścisłej kontroli kosztów, powrócił rozwój. Giovanni Agnelli został pierwszym Dyrektorem Wykonawczym.Polityka firmy zakładała rozwój produkcji masowej. Była ona jedynym lekarstwem na wysokie ceny samochodów. W epoce wzrostu konsumpcji powstała Sava, firma promująca ratalną sprzedaż samochodów.
W tamtym czasie założono także IFI – Istituto Finanziario Industriale.Ten okres to także czas istotnego rozwoju wewnętrznego Fiata. Powstały liczne organizacje pracownicze: ochrony zdrowia, specjalistyczne szkoły czy kluby sportowe. Na rynku pojawiły się liczne modele samochodów, wśród nich model 509, pierwszy samochód czteromiejscowy. Poniżej 509 w wersji spider.

W latach autorytarnych rządów Mussoliniego również Fiat musiał ograniczyć ekspansję międzynarodową i skoncentrować się na rynku krajowym. W latach trzydziestych ubiegłego stulecia nastąpił znaczący rozwój technologiczny ciężarówek i samochodów dostawczych. Jednocześnie odnotowano istotny rozwój rynku lotniczego i kolejowego. Poniżej Fiat 621:

W 1934 i 1936 roku na rynku ukazały się dwa modele, przeznaczone dla masowego odbiorcy: „Balilla”, zwana także „Tariffa minima” ze względu na niski poziom zużycia paliwa, i „Topolino”, najmniejszy samochód dostawczy świata, produkowany do 1955 roku.

W 1937 roku rozpoczęły się prace nad budową dużego zakładu Mirafiori, w którym wprowadzano najnowsze rozwiązania produkcji przemysłowej i który był potwierdzeniem zainteresowania firmy produkcją masową.

Jednym z ważniejszych modeli Fiata był model Topolino. Fiat miał dolnozaworowy silnik o pojemności 569 cm³ i mocy 13 KM przy 4000 obr/min. Ze względu na małe rozmiary i szary kolor zyskał przydomek topolino (myszka). Pojazd ważył poniżej 400 kilogramów i osiągał prędkość maksymalną około 85 km/h. Przed wojną licencję na pięćsetkę zakupiła francuska Simca jako Simca Fiat 5 oraz niemieckie NSU.Krótką serię zmontowano w polskich zakładach PZinż. Poza standardowym nadwoziem coupe w drezdeńskiej firmie Glaeser powstawały dwie odmiany nadwozi kabriolet, zaś Weinsberg wyprodukował niewielką liczbę stylowych nadwozi spider.